Praca autonarracyjna to moja koncepcja połączenia arteterapii z koncepcją narracyjnej wędrówki bohatera. To cykl spotkań prowadzonych w metaforze wędrówki.
Arteterapia najczęściej kojarzy się z rysunkiem, malowaniem, klejem i podobnymi środkami wyrazu artystycznego. Warto zwrócić uwagę, że dostępny jest nam taki materiał, z którego możemy wykreować nie tylko rzeźbę, obraz, instalację, a Narnię, Hogwart czy obraz łódzkich ulic fabrykantów, stworzyć postaci, relacje, opisać najróżniejsze emocje. To słowa, które możemy potraktować jak materiał plastyczny. A opowieść jako podstawowy, znany nam dobrze schemat obejmujący początek – rozwinięcie – zakończenie, będący punktem wyjścia do twórczej adaptacji i readaptacji postrzeganej przez nas rzeczywistości.
Arteterapeutyczna Praca Autonarracyjna to podróż w głąb tworzonych przez nas opowieści.
To forma pracy arteterapeutycznej, która zaczyna się od zebrania spontanicznej wypowiedzi autonarracyjnej – opowieści dotyczącej najróżniejszych aspektów życia i wiedzie przez spotkanie z sobą – z własną opowieścią.
Czytanie siebie to pierwszy krok pobudzenia autorefleksji i poznawania swojej opowieści.
W trakcie procesu przyglądamy się temu, jak mówimy, jakie słowa zajmują ważne miejsca w naszym życiowym słowniku, jak z ich pomocą opisujemy świat, co dzięki temu widzimy, na co patrzymy i dlaczego działamy tak, a nie inaczej, by następnie – dążyć do stworzenia różnych światów i przestrzeni dla swojego bohatera/swojej bohaterki.
W twórczym procesie towarzyszy nam koncepcja wędrówki bohatera – bohatera, który wychodząc ze Zwyczajnego Świata pokonuje przeszkody, ulega pokusom, przeżywa kryzysy, by następnie wrócić do Zmienionego Zwyczajnego Świata. Opowieść autonarracyjna jest punktem wyjścia do pracy ze światem przedstawionym, jest elementem, od którego zaczynamy i od którego odbiegamy, by przyjrzeć się samemu sobie z różnych perspektyw.
Praca autonarracyjna to alternatywa dla osób, które czegoś w sobie poszukują, z czymś się borykają, ale mają trudność z określeniem, czym to coś jest. To sposób zyskania nowej/innej perspektywy. Dobry sposób na poznanie samego/samej siebie i rozwijanie samoświadomości.
Kiedy warto podjąć pracę autonarracyjną?
Każdy moment zmiany, kryzysu rozwojowego, egzystencjalnego to czas, w którym warto poświęcić chwilę dla siebie, dla swojego życia. Poprzyglądać się sobie, dookreślić co jest ważne, a co można odpuścić.
Praca autonarracyjna sprawdza się w momencie, w którym pojawia się u Ciebie poczucie, że pewien etap masz za sobą i nadszedł czas na nowe lub gdy czeka Cię nowe wyzwanie – np. rodzicielstwo, zakończenie studiów, podjęcie pracy zawodowej. To momenty przełomu lub blokady. Jest to praca związana z rozwijaniem samoświadomości, nadawaniem wartości zdarzeniom i rzeczom z otoczenia, pomagająca uporać się z wewnętrznym krytykiem, nadmiernym dystansem do samego siebie i poczuciem wyobcowania/samotności. To forma eksploracji samego siebie i swojego życia – bez gotowości do podjęcia tego rodzaju pracy, potrzeby, nie będzie miała znaczącego wpływu na Twoje życie.
Cele Pracy Autonarracyjnej
- samorozumienie, samoakceptacja
- odkrywanie schematów i skryptów narzucanych nam kulturowo i społecznie
- osiąganie samoświadomości
- lepsze radzenie sobie w codzienności
- pracą nad odwagą niezbędną do twórczego życia
Praca Autonarracyjna nie jest odpowiednią formą wsparcia osób zmagających się z chorobą psychiczną lub objawami psychopatologicznymi.